Mens en samenleving
Lezing Paul Verhaeghe, idee 4
"leren is een langetermijninvestering"
Commentaar:
Ik ben het volledig akkoord met deze stelling. Doorheen je leven leer je bij, niet alleen op school, maar ook door ervaringen, je leert ook uit je fouten enz.
Elke dag leer je bij, soms onbewust.
zondag 11 november 2012
Mens en samenleving
Lezing Paul Verhaeghe, idee 3
"Mensen hoeven niet gezegd te worden wat ze moeten denken,
elke vorm van indoctrinatie is vrijheidsberoving, en zeker het onderwijs mag zich daar
niet aan bezondigen."
Commentaar:
Mensen moeten kunnen hun hart volgen en doen wat ze willen, rekening houdend met anderen weliswaar. Niemand is minderwaardig; iedereen is gelijk. Soms moeten regels vastgelegd worden dat is waar, maar je mag nog altijd je eigen mening verkondigen, daar is niets mis mee, integendeel.
Mens en samenleving
Lezing Paul Verhaeghe, idee 2
"Pesten was vroeger een probleem op de scholen, nu is het volop aanwezig op de werkvloer, als
een typisch symptoom van onmacht, waarbij de frustraties afgereageerd worden op
de zwaksten. Onderhuids leeft er angst, van faalangst tot ruimere sociale angst voor
die al te bedreigende ander."
Commentaar:
Pesten is nog steeds een probleem op scholen, laat ons dat duidelijk zijn. Maar inderdaad komt het meer en meer voor op de werkvloer. Gepest worden op het werk, moet een hel zijn, er ligt nog eens extra druk op je om goed te presteren, je werk moet in orde zijn. Stel je faalt in je werk, dan zal het pesten verergeren. Niemand kan dit volhouden.
Lezing Paul Verhaeghe, idee 2
"Pesten was vroeger een probleem op de scholen, nu is het volop aanwezig op de werkvloer, als
een typisch symptoom van onmacht, waarbij de frustraties afgereageerd worden op
de zwaksten. Onderhuids leeft er angst, van faalangst tot ruimere sociale angst voor
die al te bedreigende ander."
Commentaar:
Pesten is nog steeds een probleem op scholen, laat ons dat duidelijk zijn. Maar inderdaad komt het meer en meer voor op de werkvloer. Gepest worden op het werk, moet een hel zijn, er ligt nog eens extra druk op je om goed te presteren, je werk moet in orde zijn. Stel je faalt in je werk, dan zal het pesten verergeren. Niemand kan dit volhouden.
Mens en samenleving
Lezing Paul Verhaeghe, idee 1
"iedereen verantwoordelijk geacht wordt voor het eigen succes of de eigen mislukking – dit is
de mythe van de self made man. Als je slaagt, heb je het aan jezelf te danken, als je
mislukt ook en het belangrijkste criterium is winst, geld – het moet opbrengen, dat is
de boodschap."
Commentaar:
Met deze stelling ben ik het gedeeltelijk akkoord. Het hangt af van de situatie of je er al dan niet kan aan doen. Als je je inzet en het mislukt, kan je er meestal niet aan doen. Als je je inzet en je slaagt, kan je er wel aan doen. Het heeft ook niet altijd met jezelf te maken, derden kunnen er ook mee te maken hebben.
Mens en samenleving
Cohousing:
Het algemene idee ‘cohousing’
Cohousing is de naam voor een nieuw woonconcept dat probeert een antwoord te geven op de vervreemding in de maatschappij van vandaag waar buren elkaar niet meer kennen en waar weinig gemeenschapsgevoel leeft. Cohousing probeert het buurtgevoel van een traditionele dorpskern te restaureren dat in het verstedelijkte Vlaanderen vrijwel verdwenen is. In een Cohousing project kennen de buren elkaar en leeft er een sociale bewogenheid die afwezig is in de hedendaagse woonkernen. Cohousing kernen bestaan uit 8 tot 34 volledig uitgeruste privé-woningen met hun eigen keuken en badkamer, met daarnaast uitgebreide gemeenschappelijke voorzieningen. De gemeenschappelijke delen omvatten een ‘centraal huis’, een voetgangersstraat, speelpleintjes, ontspanningsruimtes,… Het centraal huis omvat een uitgeruste keuken met een grote eetruimte en daarnaast een kindercrèche, een televisiekamer, een computerroom, een speelruimte, een werktuigplaats, een zitplaats, een vergaderplaats, etc.De architectuur van een cohousing project biedt een verhoogde kans op interactie met de buren. De typische cohousing wijk bestaat uit 8 tot 34 afzonderlijke wooneenheden die gegroepeerd worden langs een gemeenschappelijke voetgangersweg of rond een plein. Je parkeert aan de rand waardoor meer verkeersvrije ruimte en open groen ontstaat. De bewonersgroep bestaat uit een mix van singles, koppels, gezinnen met kinderen en ouderen. Cohousing probeert de voordelen van woningen in private eigendom te combineren met het delen van gemeenschappelijke voorzieningen en een verhoogd gemeenschapsgevoel. Cohousing staat ver af van leefgemeenschappen die minder aandacht schenken aan de nood aan privacy. Cohousing vormt één van de meest beloftevolle oplossingen voor de actuele sociale vervreemding.
Commentaar:
Cohousing is economisch een goed concept, er is over nagedacht. Het heeft ook zijn nadelen, namelijk weinig privacy, wanneer je al een televisiekamer moet delen met je medebewoners is er niet veel gezellig meer aan. 's Avonds naar de tv kijken, je moet je kunnen ontspannen en wanneer je daar met 15 personen zit met een aantal kinderen, is er niet veel te ontspannen meer aan. Ook wanneer je het niet goed kan vinden met je buur, kan dit tot problemen leiden, want je moet er voor een groot deel mee samenleven.
Cohousing:
Het algemene idee ‘cohousing’
Cohousing is de naam voor een nieuw woonconcept dat probeert een antwoord te geven op de vervreemding in de maatschappij van vandaag waar buren elkaar niet meer kennen en waar weinig gemeenschapsgevoel leeft. Cohousing probeert het buurtgevoel van een traditionele dorpskern te restaureren dat in het verstedelijkte Vlaanderen vrijwel verdwenen is. In een Cohousing project kennen de buren elkaar en leeft er een sociale bewogenheid die afwezig is in de hedendaagse woonkernen. Cohousing kernen bestaan uit 8 tot 34 volledig uitgeruste privé-woningen met hun eigen keuken en badkamer, met daarnaast uitgebreide gemeenschappelijke voorzieningen. De gemeenschappelijke delen omvatten een ‘centraal huis’, een voetgangersstraat, speelpleintjes, ontspanningsruimtes,… Het centraal huis omvat een uitgeruste keuken met een grote eetruimte en daarnaast een kindercrèche, een televisiekamer, een computerroom, een speelruimte, een werktuigplaats, een zitplaats, een vergaderplaats, etc.De architectuur van een cohousing project biedt een verhoogde kans op interactie met de buren. De typische cohousing wijk bestaat uit 8 tot 34 afzonderlijke wooneenheden die gegroepeerd worden langs een gemeenschappelijke voetgangersweg of rond een plein. Je parkeert aan de rand waardoor meer verkeersvrije ruimte en open groen ontstaat. De bewonersgroep bestaat uit een mix van singles, koppels, gezinnen met kinderen en ouderen. Cohousing probeert de voordelen van woningen in private eigendom te combineren met het delen van gemeenschappelijke voorzieningen en een verhoogd gemeenschapsgevoel. Cohousing staat ver af van leefgemeenschappen die minder aandacht schenken aan de nood aan privacy. Cohousing vormt één van de meest beloftevolle oplossingen voor de actuele sociale vervreemding.
Commentaar:
Cohousing is economisch een goed concept, er is over nagedacht. Het heeft ook zijn nadelen, namelijk weinig privacy, wanneer je al een televisiekamer moet delen met je medebewoners is er niet veel gezellig meer aan. 's Avonds naar de tv kijken, je moet je kunnen ontspannen en wanneer je daar met 15 personen zit met een aantal kinderen, is er niet veel te ontspannen meer aan. Ook wanneer je het niet goed kan vinden met je buur, kan dit tot problemen leiden, want je moet er voor een groot deel mee samenleven.
zondag 4 november 2012
Mens en zingeving
Geluk is..
In dit filmpje vertellen verschillende mensen met verschillende nationaliteiten wat voor hen geluk is. Sommigen vinden het geluk in de liefde, in kleine dingen,.. Sommigen zijn ongelukkig, want ze willen alsmaar meer, zijn alleenstaand en hebben niemand meer rondom hen, andere vertoeven in armoede...
Geluk is..
In dit filmpje vertellen verschillende mensen met verschillende nationaliteiten wat voor hen geluk is. Sommigen vinden het geluk in de liefde, in kleine dingen,.. Sommigen zijn ongelukkig, want ze willen alsmaar meer, zijn alleenstaand en hebben niemand meer rondom hen, andere vertoeven in armoede...
Wat betekent geluk voor mij?
Geld staat voor mij niet gelijk aan geluk. Maar natuurlijk is het niet prettig wanneer je onder armoede vertoeft. Geluk moet je vinden in kleine dingen. Bv. een gezellige babbel met vrienden, uitgaan; het hoeft niet veel geld te kosten. Gelukkig heb je een groot deel van je geluk in eigen handen. Je bepaald grotendeels zelf hoe je leven eruit ziet. Vrienden doen daartoe heel veel. Omwille van slechte vrienden geraak je makkelijk in een slecht milieu, zo zie je maar dat een mens zeer beïnvloedbaar is.
Wanneer je veel geld bezit, geef je het ook rapper weg en wanneer je bv. fait gaat en je bent gewoon veel uit te besteden aan kleren, reizen enzovoort dan is dit vaak moeilijk om met geld om te gaan, omdat de overgang erg groot is.
Wanneer je veel geld bezit, wil je meer en meer. Op een bepaald ogenblik ga je tot het inzicht komen dat je alles al hebt. Voorbeeld:
Ik, als gemiddelde inwoner, gaat heel soms op restaurant. Ik vind dit heel fijn, het is iets anders dan thuis te eten, er bevindt zich een toffe sfeer. Maar wanneer op restaurant gaan een gewoonte begint te worden kan dit na een bepaalde tijd, uitdraaien tot de gedachte 'weeral' en ervaar je het als gewoon en niets nieuws.
Geld staat voor mij niet gelijk aan geluk. Maar natuurlijk is het niet prettig wanneer je onder armoede vertoeft. Geluk moet je vinden in kleine dingen. Bv. een gezellige babbel met vrienden, uitgaan; het hoeft niet veel geld te kosten. Gelukkig heb je een groot deel van je geluk in eigen handen. Je bepaald grotendeels zelf hoe je leven eruit ziet. Vrienden doen daartoe heel veel. Omwille van slechte vrienden geraak je makkelijk in een slecht milieu, zo zie je maar dat een mens zeer beïnvloedbaar is.
Wanneer je veel geld bezit, geef je het ook rapper weg en wanneer je bv. fait gaat en je bent gewoon veel uit te besteden aan kleren, reizen enzovoort dan is dit vaak moeilijk om met geld om te gaan, omdat de overgang erg groot is.
Wanneer je veel geld bezit, wil je meer en meer. Op een bepaald ogenblik ga je tot het inzicht komen dat je alles al hebt. Voorbeeld:
Ik, als gemiddelde inwoner, gaat heel soms op restaurant. Ik vind dit heel fijn, het is iets anders dan thuis te eten, er bevindt zich een toffe sfeer. Maar wanneer op restaurant gaan een gewoonte begint te worden kan dit na een bepaalde tijd, uitdraaien tot de gedachte 'weeral' en ervaar je het als gewoon en niets nieuws.
zondag 21 oktober 2012
Mijn visie op de maatschappij:
We kregen de opdracht 5 foto's mee te brengen naar de les, hoe jij de maatschappij ziet. Ik had een foto meegebracht over:
Het geloof als steunpilaar van de maatschappij.
De verkiezingen
Democratie, iedereen (man en vrouw) mag kiezen op wie hij stemt.
Mijn thuis
Ik woon op een boerderij en de fase van opgroeien vind ik belangrijk.
Een vereniging
Je leert mensen kennen; sociaal contact, je leert ontwikkelen.
Mijn gezin
Je hebt elkaar nodig, je moet voor elkaar zorgen.
We werden hierna onderverdeeld in groepjes van vier. We kregen de opdracht ons foto's te tonen aan elkaar en elkaar informatie te verschaffen over elke foto. Daarna kregen we een papier waar we 5 foto's moesten uitkiezen die het meest toepasbaar waren en daar enkele kernwoorden bij te noteren. Daar hebben we deze 'collage' van gemaakt.
Nog aspecten van hoe we de maatschappij zien:
.jpg)
http://www.wordle.net/
Artikel:
Eerste rolstoelgebruiker als gemeenteraadlid
Hij behaalde een gezegende score van 772 voorkeurstemmen. ‘Ik had wel steun verwacht, maar eigenlijk weet je dat niet op voorhand. Lokeren is niet zo groot en dus kennen kiezers meestal verschillende kandidaten.’LOKEREN - Suleyman Harrouch (Groen) is de eerste rolstoelgebruiker die tot Lokers gemeenteraadslid verkozen is.
Harrouch (35) kwam voor de eerste keer op.
‘Er rust nu een grote verantwoordelijkheid op mijn schouders om het goed te doen.’
De prioriteiten van de Lokeraar van Marokkaanse afkomst liggen bij jongeren en toegankelijkheid.
‘Ik wil iets voor de Lokerse jongeren doen. Daarmee bedoel ik jongeren van allerlei pluimage, want diversiteit draag ik hoog in het vaandel.’
Als rolstoelgebruiker wil ik ook benadrukken dat de toegankelijkheid bij nieuwe projecten belangrijk is. ‘En dat gaat heel ruim. Ik krijg veel steun, maar er zijn ook mensen die het met minder moeten stellen.’
Voorlopig zijn dat de prioriteiten van Harrouch. ‘Maar in de zes jaren die volgen zullen er ook nog andere problemen opduiken.
Commentaar:
Ik vind het mooi hoe we mensen met een beperking toch de kans kunnen geven hun ten volle in te zetten, in dit geval voor de jongeren. Zij hebben ook doelen die zij willen bereiken, als je van geest goed bent, mag en kan dit geen probleem zijn.
Het feit dat Suleyman Harrouch van Marokkaanse afkomst is bewijst toch maar dat wij leven in een land waar diversiteit getolereerd wordt.
Abonneren op:
Posts (Atom)